Bułeczki cebulowe, czyli pozdrowienia z Lubelszczyzny po mojemu

W okolicach Lublina, skąd cebularze się wywodzą, są kulinarna świętością i dobrze, bo tradycja, to rzecz święta!
A co mówi o nim Wikipedia?
"Z pierwszymi wzmiankami na jego temat, a także o przekazywanej z pokolenia na pokolenie recepturze spotykamy się w XIX stuleciu. Jako pierwsi cebularze zaczęli wypiekać Żydzi z lubelskiego Starego Miasta, a przed II wojną światową był już on znanym przysmakiem na całej Lubelszczyźnie.
W 2007 roku wpisany na listę produktów tradycyjnych."
Ja przepis troszkę zmodyfikowałam, więc przepis to cebularz po mojemu, ale mam nadzieje, że i tak będzie wam smakował.

Zaczynamy od ciasta.
potrzebujemy:

-300 g mąki (niepełne 2 szklanki)
-150 ml mleka
- 50 ml wody
- 20 g drożdży
-1 jajko
-30 ml oleju,
- szczyptę soli

Do dzieła!!

Drożdże ucieramy z niewielką ilością mleka i odstawiamy na około 15 minut. Mąkę przesiewamy, dodajemy jajko, olej, mleko, wodę i drożdże. Wszystko wyrabiamy na jednolitą gładką masę. Odstawiamy do wyrośnięcia i zabieramy się za przygotowanie farszu.

Co należy upolować?
- plaster boczku dość sporych rozmiarów
- pora
- 2,3 cebule
- ser żółty

Cebule, boczek oraz białe części pora drobno kroimy i podsmażamy. Ser ścieramy na tarce na drobnych oczkach. Gdy farsz mamy już gotowy, a ciasto dobrze nam już wyrosło, formujemy z niego bułeczki, nakładamy cebulę z porem i boczkiem, a na koniec sypiemy serem, pamiętając aby bułki nie były zbyt cienkie i miały ok pół centymetra grubości.

Na koniec wrzucamy je do piekarnika, nagrzanego do 180 st C, na ok 20-25 minut, cały czas obserwując, aby ser nam się mówiąc potocznie "nie przyjarał" :D
Na koniec zajadamy się ze smakiem, pamiętając, że z przyjaciółmi smakują lepiej :)

Jak widać  ja przez ostatnią minute ich pobytu w piekarniku myślałam o niebieskich migdałach  bo wyszły ciut za bardzo, ale i tak były smakowe :)